پیش بینی چاقی کودکان بر پایه بازداری ، اضطراب کودک و رابطه مادر کودک

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی چاقی کودکان بر اساس سطح بازداری،اضطراب کودک و رابطه مادر –کودک در کودکان پیش دبستان و دبستان می باشد . جامعه آماری کلیه دانش آموزان مقطع پیش دبستان و دبستان در کل 124 نفرنمونه آماری می باشند. کلیه آزمودنی ها با آزمون استروپ و گودیناف مورد آزمون قرار گرفتند،قد و وزن کودکان(bmi) اندازه گیری شد و آزمون نقاشی گودیناف توسط کودکان ترسیم شد ومشاهدات و مصاحبه ها یادداشت گردیدند و پرسشنامه ارزیابی رابطه مادر- کودک (mcre) توسط مادران تکمیل گردید. نتایج کلی این پژوهش شامل :رابطه بین ترکیب خطی مولفه های آزمون استروپ (بازداری رفتاری)و چاقی کودکان معنادار است . اضطراب، پیش بینی کننده ی مثبت چاقی در کودکان است و رابطه نمرات اضطراب و نمرات bmi (چاقی) در کودکان یک رابطه دو سویه است . ارتباط بین مادر – کودک تاثیر معنا داری بر چاقی کودکان دارد و با افزایش نمرات خرده مقیاس سهل گیری ،چاقی در کودکان افزایش می یابد. همچنین بین بازداری رفتاری و اضطراب در کودکان و بین رابطه مادر – کودک و اضطراب در کودک رابطه معنادار وجود دارد.